Everything changes & nothing stays the same.
Zo ook met mijn hobbies.
Behalve de wekelijkse kookles, staat koken op een laag pitje.
M’n camera heeft het licht al een tijdje niet meer gezien.
En het adres “eke by night” is ook al lang niet meer relevant.
Dus, time to move on.
Mijn nieuwe passie kan je volgen op de CreaLizi blog.
Bedankt aan alle bezoekers voor de fijne reacties!
Lizi.
Lang leve oude blogs om verloren kook-sites zoals culinnette terug te vinden.
Lang leve browser-history om het wachtwoord te onthouden van deze blog.
Lang leve al die lieve mensen in mijn leven die allemaal in of rond November verjaren. Het zijn er een zak. 🙂
Ook lange leve de lotto-balletjes-machine die me volgende week zal doen winnen op de lotto.
Lang leve weegschalen die me op anderhalve maand voor oudejaarsavond steeds beter nieuws vertellen.
Lang leve het zonnetje dat zo vrolijk aan het stralen is dat het (van binnen) wel zomer lijkt. Ik hou je illusie nog even gaande door binnen te blijven.
En ook wel een beetje Lang leve mezelf, omdat ik na (bijna) 33 jaar nog steeds niet doodgegaan ben van te leven, nog steeds geloof in het goeie in mensen en durf te dromen.
En lang leve jij, verloren gelopen internet surfer, bezoek me eens in m’n dromen, dan gaan we samen iets drinken.
Sommige kadoos zijn best wel leuk, al kan je er als single niet echt van genieten.
Zo zijn daar:
Massage-olie.
Massage toestelletjes.
Kado bonnen voor verwen-weekendjes weg. Trust me, i did it once. Hoe aangenaam het ook is om lekker verwend te worden, tussen de beurten in zit je alleen aan tafel te eten, alleen in de relax ruimte voor je uit te staren, andere koppels lastig te vallen om toch maar met iemand te kunnen spreken.
Hoe ga je daar als single mee om?
Eerst en vooral zeg je welgemeend dank u. Het zijn tenslotte leuke kadootjes, het is niet hun schuld dat jij alleen bent. En wie weet, misschien vind je wel nog iemand voor de houdbaarheidsdatum over is.
Vervolgens geef je de geschenkjes met beperkte houdbaarheidsdatum aan koppels die er wel iets mee kunnen doen.
En dan denk je na over wat jij de schenker volgend jaar kan geven. Tenslotte geeft iedereen iets dat hij eigenlijk zelf ook leuk vind. Dus zoek ook iets wat ze nog niet kunnen gebruiken, maar misschien ooit wel.
Zo zijn daar:
Hondespeelgoed voor wie nog geen hond heeft.
Kattespeelgoed voor wie nog geen kat of baby heeft.
Kinderkleertjes voor wie nog geen kindjes heeft. Dit zijn hele leuke geschenkjes als het koppel al een tijdje aan “het proberen” is. Breng je camera, spectakel verzekerd! 🙂
Een tuinkabouter voor wie geen tuin heeft.
Auto producten voor wie met de fiets rijdt.
Maar let wel. Er zijn grenzen. Geen degustatieweekend champagne, voor wie AA geworden is.
… elke keer als iemand opbeurende dingen zegt tegen me heb ik (in stilte) zin om hen heel rustig bij de keel te grijpen, 3 keer tegen de muur te smakken en dan mijn vuist in hun ribbenkast te rammen en hun bonkend hart eruit te sleuren. Maar uit beleefdheid bedank ik hen vriendelijk voor de positieve commentaar en vreet in stilte m’n kast op …
#!/usr/bin/perl
# (C) 2008 by Paul C. Buetow (http://paul.buetow.org)
Travel: time eq localtime;
BEGIN { travel }
do { pack (our $bag, packs) } and goto $bless, our $way;
do { bless [our $long], $way } and goto far_away;
far_away: { is => our $destiny } foreach @personality;
for $the (@souls) { its => our $path };
do { use Memoize } and @remember and not @forget;
do { sub travel { to => stop,off } }; foreach (@location) {};
far_away: { is => our $destiny } foreach @personality;
for $the (@souls) { its => our $path };
do { study and s/eek// for @wisdom };
do { require strict; import { of, tied $power } };
local $robber, do kill unless tied $power;
no warnings; do { alarm $us };
far_away: { is => our $destiny } foreach @personality;
for $the (@souls) { its => our $path };
END { our $path }; do bless [], our $path if $arrived;
do tell $the => $pupils and do tell $wisdom and ref $destiny;
send $the => $pupils, goto destiny and goto Travel;
tell $the; destiny: foreach (@soul) { };
sleep $long for @ever and exit $live;
__END__
This is perl, v5.8.8 built for i386-freebsd-64int
Onlangs hadden we het er nog over.
De volgende methode slaat echter elke methode die ik tot nu toe al geleerd heb.
Met 2 keer oefenen had ik het onder de knie. Dit is zo handig en snel. 🙂
De Raymond heef het zo schoon gezegd, zoveel jaar terug …
J’veux de l’amour, j’veux de l’amour
Waar ik ga, waar ik sta
Voor ik sterf, voor ik verga, j’veux de l’amour
…
Je veux de l’amour
Nu, niet seffes, niet direkt, niet sebiet, niet weldra, maar nu
Maintenant, tout de suite, heute, gvd
De hoek in Kortrijk waar ik woon is heel divers. Mijn buren heel kleurrijk. Islamieten, junkies, pregepensioneerden, marginalen, jonge gezinnen, groene jongens, kleurlingen, hoopvolle zelfstandigen, …
Mensen die huren, bouwen, gekocht hebben. Mensen met audi’s, nieuwe mercedessen, oude mercedessen, mobiletjes en voettrams.
Totaal niet de doorsnee bevolking die ik verwachtende was. Totaal niet het rijke snobisme waar ik voor gewaarschuwd was.
En eigenlijk is er geen betere plaats om me thuis te voelen, want dit is precies hoe m’n leven soms voelt. Mijn moeder boekhoudster, m’n vader “camioneur”. Ik leef tussen werelden in en heb dat al m’n hele leven gedaan. Mensen van verschillende standen, uit verschillende werelden, met de meest uiteenlopende levensvisies en jobs.
En soms kan dat best moeilijk zijn.
Soms stel je jezelf de vraag waar je nu eigenlijk bijhoort. Als je al ergens bijhoort.
Tenslotte ga je je levenswereld gebruiken om je eigen visies binnen te kaderen. Wat kan, wat kan niet. Waar ben je goed bezig en waar moet je bijsturen?
Maar als je levenswereld zo divers is dat je van elke extreem wel mensen kent, waar sta je dan nog met je referentiekader?
In m’n straat ben ik beschaamd om toe te komen met m’n auto. Ik voel me zo verschrikkelijk snob wanneer ik uitstap met m’n laptoptasje en m’n hieltjes en m’n buren staan buiten hun cigaret te roken. Maar andere mensen slagen er dan in om me soms het gevoel te geven dat ik maar met een prutsmachientje rondrij of soms op het randje van marginaal bengel.
Ik ben geen voorbeeld op het vlak van kuisen. En ondanks het feit dat m’n kot meestal wel opgeruimd is en behalve wa stofferig niet echt vuil; voel ik me in vergelijking met sommige mensen soms echt vuil omdat ik niet elke week grote kuis hou. Maar aan de andere kant ken ik dan mensen (OK, terecht, 1 mens) waarvan mijn huis (in vgl met het zijne) gewoon obsessief proper is.
Ik ken mensen die met moeite op het einde van de maand hun huur afbetaald krijgen en nooit verder dan huren zullen komen in hun leven. En anderzijds hoor ik dan (vooral op het werk) bouwverhalen van kasten van villa’s waar ik zelf nooit van moet dromen.
In vergelijking met sommigen ben ik de meest zelfzekere extraverte mens op aarde. En met bepaalde anderen durf ik de vergelijking gewoon niet aan te gaan.
Soms voel ik me een idealistische prekende “tree-fucking” hippie maar als ik dan met iemand anders spreek lijk ik wel de commerciële kapitalistische egoïstische luie stadsteef.
Aaaagghhh..
Wie ben ik?
Waar sta ik?
En vooral…..
Ben ik goed bezig?
Go placidly amid the noise and haste,
and remember what peace there may be in silence.
-- Desiderata
Ik ben Rottie.
Welkom op deze blog.
 | ronald de ruijter op Champix – Bijwerkingen |
 | wilma op Champix – Bijwerkingen |
 | Ans op Champix – Bijwerkingen |
 | nathasja op Champix – Bijwerkingen |
 | À van ga op Champix – Bijwerkingen |
Last Played Tracks – LastFM
Zen in K 